Emmaüskerk
‘Paradox’
Aan ZOOL, een architectencollectief waar FIER architecten onderdeel van uitmaakt, is gevraagd om twee Protestantchristelijke kerkgemeentes één gezamenlijk nieuw huis te geven op de locatie van het huidige kerkgebouw aan de Groen van Prinstererlaan te Barneveld. De vraag vanuit de kerkgemeenschap is gericht op de uitbreiding van het bestaande programma met een kleine kerkzaal, een ontmoetingsruimte, een stiltekapel en voldoende facilitaire zaalruimten. Nadrukkelijk is ook gevraagd om het kerkgebouw een nieuwe identiteit te geven.
BESTAANDE SITUATIE
Het oorspronkelijke kerkgebouw uit 1959 heeft een nadrukkelijke verschijningsvorm. Het wordt gedomineerd door een simpele hoofdvorm van een rechthoekig gebouw met zadeldak met aan weerszijden twee lager aangekapte zijbeuken. En dan natuurlijk de slanke toren. De oorspronkelijke hoofdentree is gemarkeerd door een zaagtand dakvorm op klassieke zuilen met daarboven een zeshoekig figuratief tableau met een klein kozijn. In een later stadium is er een tweede entree gemaakt in de oksel van het gebouw, daar waar de kerkzaal, toren en het bijgebouw samenkomen. Het kerkgebouw is in hoofdzaak georiënteerd op de Groen van Prinstererlaan en ligt in stedenbouwkundige zin terug uit de rooilijn. Op de hoek staat de voormalige pastorie. In de huidige situatie zijn 32 parkeerplaatsen gesitueerd.
STEDENBOUWKUNDIGE UITGANGSPUNTEN
De programmatische analyse van het terrein heeft geleid tot het slopen van diverse bouwvolumes; een deel van bestaande aanbouw, waarin nu de kinder- en jeugd gerelateerde functies huizen, de zijbeuk aan de Hugo de Grootlaan en ook de vrijstaande pastorie. Het terrein wint daardoor aan efficiëntie, zodat de nodige parkeerruimte kan worden gegarandeerd en biedt tevens ruimte voor de noodzakelijke uitbreiding van de kerk.
ARCHITECTONISCH ONTWERP
De nieuwe uitbreiding bestaat voornamelijk uit een nieuwe ontmoetingsruimte en een kleinere kerkzaal aan de zijde van de Hugo de Grootlaan. Daarnaast wordt op de plek van de oorspronkelijke hoofdentree aan de Groen van Prinstererlaan de stiltekapel geplaatst waarmee het karakteristieke, herkenbare, vooraanzicht van de kerk een geheel nieuwe uitstraling krijgt.
Uitgangspunt van het ontwerp is dat de nieuwe bouwvolumes tezamen met de bestaande kerk tot één nieuw ensemble worden gecomponeerd. Er is getracht om de uitbreiding als het ware uit de bestaande kerk voort te laten vloeien. Het ritme in ordening van gevels, het eenduidige materiaalgebruik van het metselwerk en de ogenschijnlijke eenvoudige maar zorgvuldige detaillering, zijn hierin bewuste architectonische keuzes die zorgen voor de gewenste samenhang. Door de grote kopgevel aan de Groen van Prinstererlaan en de kleinere klopgevel aan de Hugo de Grootlaan helemaal in het nieuwe metselwerk op te trekken wordt de compositie vervolmaakt en levert dit de zo gewenste nieuwe identiteit van het oorspronkelijke kerkgebouw.