Het Tabakhuis werd in de 18e eeuw gebouwd voor de opslag van tabak. Na de bloeiperiode van de tabakteelt heeft het gebouw in de 19e en 20e eeuw uiteenlopende bedrijfsfuncties gekend. Toen het gemeentelijke monument werd aangekocht in 2009 was het pand in een vervallen staat, maar grotendeels nog steeds origineel. Belangrijke uitgangspunten bij de restauratie zijn het behoud van de oorspronkelijke structuur en de industriële karakteristieke uitstraling. De oorspronkelijke voorgevel die jarenlang een gesloten karakter had, is geopend doordat de luiken letterlijk zijn opengezet.

Ook aan de binnenzijde is getracht de oorspronkelijke sfeer te handhaven c.q. terug te brengen. Eén van de buitenwanden is weer in haar oorspronkelijk staat gebracht door het stucwerk te verwijderen. Hierdoor is het ruwe metselwerk weer zichtbaar geworden. De oude balkenstructuur met oorspronkelijke vloerdelen is met de nieuwe inrichting bewust in het zicht gelaten. Deze twee elementen zorgen voor een unieke sfeer in het pand. Verder is er gezocht naar optimale ruimtelijkheid. Dit is bereikt door het toepassen van glazen wanden, maar ook door de bestaande structuur op bepaalde plaatsen open te breken middels vides. Hierdoor is het mogelijk om van de begane grond rechtstreeks in de kap te kijken. De nieuwe inrichting is strak, eigentijds en bewust los getrokken van de oorspronkelijke structuur. Een mooi voorbeeld hiervan is het aansluitingsdetail van de ruwhouten blokken op de verdieping die middels smalle glasstroken los van de buitenwand lijken te staan.